Hallo allemaal,
fijn dat jullie meelezen!
Laat ik onszelf even voorstellen.
Ik ben Melissa en zelf heb ik het syndroom van Marfan, dit is een gen defect dat het bindweefsel aantast (voornamelijk het hart, de ogen, het skelet, … maar eigelijk dus het volledige lichaam).
Dit syndroom is van dominante aard, wat wil zeggen dat deze overdraagbaar is.
Mijn partner, Jan, is gelukkig gezond en heeft het syndroom niet.
Mijn kindertijd, jeugd en nu nog steeds bestaat uit talloze ziekenhuisbezoeken, opvolgingen, operaties, en ga zo maar door. Pittig dus. Zeker als kind en tiener is een ziekenhuis niet echt “the place to be”.
Van zodra mijn partner en ik het hadden over een kinderwens zei ik uiteraard volmondig “JA!” , tuurlijk wil ik mama worden van ONS kindje, maar daar was al snel het stemmetje in mijn hoofd; “ik wil geen kind met Marfan op de wereld zetten.”
Al snel konden we terecht bij mijn cardioloog die met het nieuws kwam over een IVF/PGT traject.
Bij een IVF/PGT traject ga je door hetzelfde proces als ieder ander IVF traject, het enige dat verschilt is dat de dienst genetica er ook bij komt kijken.
Zij testen de embryo’s of deze al dan niet aangetast zijn met het syndroom.
Met een bang hartje maar vol goede moed maakten we onze eerste afspraak op de vrouwenkliniek te UZ Gent.
En hier is waar ons verhaal echt begint.
Veel succes. Ik gun jullie het zo. zelf ook een kinderwens maar die 50% kans om het door te geven... helaas kan dit dus nog niet voor hEDS
Ik hoop dat jullie IVF/PGT lukt want jullie zullen prachtige bezorgde ouders zijn. Want jullie zijn zo een mooi koppel. Met een grote wens om een prachtig baby op de wereld te zetten, de liefde van jullie familie en vrienden die jullie steunen zoals bij het plaatsen van je injecties echt dit wordt een pracht verhaal met een mooi eind jullie baby. Groetjes en ik stuur je ook vele warme liefde toe zodat alles in goede banen komt. Ann Redje