Omdat mentale gezondheid, zelfs deze tijd, nog steeds als taboe wordt aanzien, wou ik hierover toch ook graag een blogpost maken.
8 december 2023
Nadat we het telefoontje hadden gekregen dat er deze keer geen embryo's waren, heb ik al mijn moed bijeen geraapt om terug te bellen voor een gesprek bij de psycholoog.
Deze worden aangesteld tijdens het IVF traject.
Doordat ik zelf aanvoel dat deze klap veel harder binnen komt, wil ik toch eens met een professional praten hierover.
Gelukkig krijg ik al snel een afspraak.
11december 2023
Vandaag mag ik langsgaan bij de psychologe,
Mijn mama gaat mee, zij is mijn grootste steun en toeverlaat.
Met een bang, onzeker hartje stappen we de consultatie ruimte binnen, ik weet totaal niet wat mij te wachten staat, wat ik moet vertellen, ... ik wil namelijk niet dat het geforceerd is.
Langs de ene kant voel ik me apart.
Hier zit ik dan, na 2 mislukte pogingen bij een psycholoog, anderen hebben veel zwaarder te verduren denk ik steeds.
Gelukkig stelt de psycholoog mij al snel op mijn gemak, "er zijn koppels/vrouwen die alvorens te starten hier al zijn, dit is JOUW traject en ieder traject is zwaar op zijn eigen manier"
Eindelijk voel ik mij begrepen en de gedachtes vloeien er vlot uit.
Ze stelt vragen over hoe ik me voel, waarom de keuze tot het PGT traject, hoe is mijn opvangnet, waar heb ik nood aan, ..
Het ging allemaal zo natuurlijk, zelfs mama was onder de indruk hoe goed het ging en stond ook wel versteld hoe diep het allemaal wel zat, dit wist ze nog niet.
Zelf voelt mama zich heel schuldig dat ze juist mij het syndroom van Marfan moest geven, al neem ik haar niets kwalijk, ik ben een nieuwe mutatie en mama kan hier niets aan doen.
Haar steun, toeweiding en liefde laat dit alles ook vergeten.
Ik ben zo dankbaar dat ze hier naast mij zit.
De psycholoog geeft uiteindelijk tips mee.
"Schrijf 3-5 dingen op die je dag leuk maakten / goed maakten / wat je fijn vond."
Dit zorgt ervoor dat je na een down dag, erop kan terugkijken dat het leven zoveel meer is, en zo besef je zelf maar al te goed waar je nood aan hebt, wat je gedachten doet verzetten.
Dit handvat heeft mij al enorm geholpen.
Alsook laat ze duidelijk weten dat je verdriet/woede/onmacht zeker moet kunnen toelaten, maar dat het niet al je energie mag wegnemen.
Het begrip is ook zeer welkom. Ik vertel dat wij bij iedere punctie eigelijk al plannen, uitrekenen en dromen naar ons klein wondertje, de feestdagen komen eraan, dus hoe mooi zou het geweest zijn. Helaas viel deze droom ook in duigen ineen, weer een leven dat van ons is weg genomen, weeral slecht nieuws.
Ik zei het zinnetje "embryo loss is still a loss."
Hier ging ze volledig in mee.
Bij koppels die op de natuurlijke manier proberen, beginnen uiteraard ook te tellen en te dromen vanaf alles begint. Dus dit is een zeer normale reactie
Aan alle koppels/vrouwen/mannen, die door een mentaal moeilijke periode gaan, alsjeblief doe beroep op een psycholoog, ik heb me nog nooit zo goed gevoeld na een babbel, ookal had ik er heel veel schrik voor.
Intussen zijn we al 13 januari 2024 , een nieuw jaar, nieuwe kansen.
Wij zijn ook begonnen aan onze 3de poging.
Vol goede moed sta ik er terug in.
Laat 2024 ons jaar zijn.
Veel liefs
Melissa
Comentarios