1 december 2023
Niets mooier dan de eicelpunctie om de maand december in te zetten.
Om 7u00 moet ik binnen zijn.
Gerusterer dan de vorige keer ga ik binnen, natuurlijk met een gezonde dosis zenuwen, maar deze keer weet ik wat er gaat komen.
Men heeft deze keer wat meer tijd gerekend voor mij om mijn infuus te prikken, maar de vroedvrouw van dienst heeft het geweldig gedaan!
Mijn infuus zat erin bij de eerste poging.
De eicelpunctie verloopt weer vlot maar ik ervaar wel meer last dan de vorige keer.
Naar het einde toe krijg ik meer pijn, gelukkig hangt de volgende pijnstiller al klaar van zodra ik op de ontwaakzaal kom.
Nu is het wachten tot de arts komt zeggen hoeveel eitjes hij heeft kunnen plukken.
13u00
De arts start zijn ronde, naast mij hoor ik allemaal goed nieuws en hoor ik de plannen voor een terugplaatsing.
Ik vind het zo jammer dat ik dit nieuws niet zal krijgen daar wij met een cryo terugplaatsing werken omdat genetica onze embryo's moet testen.
De arts komt zich bij mij zetten, geeft de nodige uitleg en ik krijg het nieuws dat we 10 eicellen hebben.
Mijn hoop en dromen schieten weer de lucht in.
Morgen bellen ze hoeveel eicellen matuur zijn en ze succesvol hebben kunnen bevruchten.
2 december 2023
Kort voor de middag gaat de telefoon, mijn hart maakt weer een sprongetje.
De arts vertelt opgewekt dat we 6 succesvol bevruchte eitjes hebben.
Wat een mooi aantal.
Nu is het weer een week wachten met het nieuws hoeveel embryo's het tot dag 5 gehaald hebben
De wacht week
Tijdens de week ervaar ik blijvende last, pijn en ongemak in mijn onderbuik.
Ik kan me niet herinneren dat ik de vorige keer ook zoveel last had, dus ik bel maar even naar het UZ voor de zekerheid.
Al snel zeggen ze dat ik best eens langskom voor een bloedafname en een echo.
Uiteindelijk blijkt dat ik met een overstimulatie zit en dit de last verklaart.
Ik krijg rust voorgeschreven en dien veel te drinken, ook moet ik nog terug op controle gaan om te kijken of alles goed evolueert.
Enkele dagen verder voel ik dat de last begint af te nemen en mijn menstruatie komt ook door, mijn laboresultaten settelen zich terug binnen de normale waardes en de echo's zien er ook steeds beter uit.
Nu is het niet lang meer voor we weten hoeveel embryo's we hebben.
8 december 2023
9u45 op exact te zijn.
De telefoon rinkelt en ik zie de naam 'fertiliteit' oplichten op mijn scherm.
Ik voel de grond van onder mijn voeten wegzakken.
"Normaal bellen ze niet met de uitslag, normaal mailen ze het invriesrapport door."
Al snel voel ik aan dat dit geen positief telefoontje zal zijn.
Met trillende stem neem ik op. Aan de andere kant hoor ik; "Helaas heb ik geen goed nieuws voor jou, er zijn geen embryo's."
Mijn wereld stopt met draaien, de grond zakt onder mij weg en de tijd lijkt stil te staan.
Ik probeer me sterk te houden en rond het telefoon gesprek af.
Ik leg de telefoon neer en stort volledig in.
Duizenden vragen spoken door mijn hoofd, een klap die loodzwaar aankomt.
Ik beslis hierbij toch beroep te doen op de psychologen die tijdens het traject worden aangesteld, ik voel dat ik een 2de klap niet alleen kan verwerken, ik voel dat angst, twijfel en verdriet de overhand neemt.
"Wat doen we toch fout?"
"Waar gaat het mis?"
"Wanneer gaat onze kinderwens in vervulling?"
Gebroken maak ik een afspraak bij de psychologe...
Liefs
š©· Melissa
Comentarios